
شرک خفی چیست؟ مورچه ای در دل تاریکی شب بر سنگی سیاه!
همانطور که میدانید، شرک به معنای شریک قائل شدن برای خداوند است. اما شرک فقط در پرستش خدایان دیگر خلاصه نمیشود، بلکه ظاهری فریبندهتر و تاریکتر نیز دارد: شرک مخفی.
شرک مخفی زمانی رخ میدهد که در اعماق وجودمان، به جای توکل به خداوند یگانه، به مخلوقات او، اعم از انسانها، اشیاء و یا حتی افکار و باورهای خودمان پناه میبریم.
در این حالت، ناخودآگاه امیدی پنهان در دل میپرورانیم که گویی گره از مشکلاتمان توسط کسی یا چیزی غیر از خدا گشوده خواهد شد.
این امید واهی، ریشه در وابستگی ما به ظواهر دنیوی و غفلت از قدرت لایزال الهی دارد.
مثالهایی از شرک مخفی:
- امید به کمک دیگران: زمانی که در حل مشکلی، به جای اتکا به خداوند، تمام تمرکزمان را بر یاری رساندن توسط دیگران میگذاریم، دچار شرک مخفی شدهایم.
- توکل به ثروت و مقام: اگر معتقدیم که ثروت و مقام دنیوی میتواند ضامن خوشبختی و حل مشکلاتمان باشد، در دام شرک مخفی گرفتار شدهایم.
- وابستگی به افکار و باورهای خود: هنگامی که به جای یافتن پاسخ در وحی الهی، به افکار و باورهای خودمان تکیه میکنیم و آنها را ملاک حق و باطل قرار میدهیم، شرک مخفی در تار و پود وجودمان ریشه دوانده است.
راههای رهایی از شرک مخفی:
- توجه به باطن ماجرا: در هر پدیدهای، به جای ظواهر، به باطن و ریشه الهی آن توجه کنیم.
- تلاش برای خالص شدن نیت: در هنگام درخواست کمک از دیگران، نیتمان را خالص کنیم و بدانیم که آنها فقط واسطهای در مسیر یاری خداوند هستند.
- توکل به خداوند در همه حال: در هر لحظه و در هر شرایطی، تنها تکیهگاه خود را خداوند یگانه بدانیم و یقین داشته باشیم که او بر هر چیزی تواناست.
- ذکر و دعا: با ذکر و دعا، قلبمان را از نور ایمان و توکل سرشار کنیم و تاریکی شرک مخفی را از آن دور کنیم.