فرزندانم: سفری روح‌نواز در کنار فرشته‌های کوچک

من، مادری هستم که در نوروز امسال، با دریچه‌ای نو به دنیای ایمان و معنویت نگریستم. دو فرشته کوچک، دو ساله و سه ساله، در آغوش من آرام گرفته‌اند و روزهایم را با شور و نشاط و گاه با چالش‌های شیرین مادری سپری می‌کنم.در سنین پایین، برقرار کردن ارتباط منطقی با کودکان دشوار است و این موضوع گاه مرا به چالش می‌کشد. علی‌رغم تلاش‌هایم برای حفظ آرامش، گاه خشم، خستگی و احساس ناتوانی بر من غلبه می‌کند.

اما در این میان، نغمه‌های ایمان در نجواهای کودکانه این فرشته‌های کوچک، نوای روح‌نواز وجودم می‌شود. چگونه می‌توانم در پرتو تربیت این گوهرهای بی‌بدیل، رنگ تازه‌ای به ایمانم ببخشم و در مسیر خداشناسی، گام‌های استوارتری بردارم؟

سال‌ها در تاریکی باورهای غلط غوطه‌ور بودم و خدا را از زندگی‌ام دور می‌دیدم. اما اکنون، در آغوش مهر و معصومیت این فرشته‌های کوچک، نوری در دلم روشن شده و عطش حقیقت‌جویی در وجودم شعله‌ور گشته است.در ادامه، گنجینه‌ای از تجربیات و راهکارهایی را که در این مسیر پرفراز و نشیب آموخته‌ام، با شما به اشتراک می‌گذارم.

1. مسئولیت احساسات خود را به عهده بگیریم:

نخستین گام در مسیر تقویت ایمان، پذیرفتن مسئولیت کامل احساسات و افکارمان است. دیگر نباید کودکان را مقصر خشم، خستگی و احساس ناتوانی خود بدانیم. به جای سرزنش آنها، باید بر روی کنترل احساسات خود تمرکز کرده و با صبر و حوصله با چالش‌های پیش رو روبرو شویم.

2. از قدرت الگوگیری غافل نشویم:

کودکان، آیینه تمام‌نمای رفتار و گفتار ما هستند. اگر در رفتار و گفتارمان، صداقت، صبر، شکرگزاری و عشق به خدا را به نمایش بگذاریم، این فضایل نیک در وجود آنها نیز ریشه خواهد دواند.

3. لحظات ناب سپاسگزاری را دریابیم:

در میان شلوغی‌ها و چالش‌های روزمره، لحظاتی را به شکرگزاری برای نعمت وجود فرزندانمان اختصاص دهیم. با این کار، نگرشمان نسبت به سختی‌ها تغییر خواهد کرد و عشق و ایمان در قلبمان عمیق‌تر خواهد شد.

4. از یاری خداوند و اطرافیان دریغ نکنیم:

در مواقعی که احساس خستگی و نیاز به کمک می‌کنیم، از درخواست یاری از خداوند و اطرافیانمان دریغ نکنیم. سپردن بخشی از مسئولیت‌ها به دیگران، فرصتی برای تجدید قوا و تمرکز بر جنبه‌های معنوی زندگی به ما خواهد داد.

5. در دریای رحمت الهی غرق شویم:

به یاد داشته باشیم که خداوند، مهربان‌ترین و بخشنده‌ترین یاران ماست. در هر لحظه و در هر شرایطی می‌توانیم با دعا و راز و نیاز، به او پناه ببریم و از دریای رحمت بی‌کرانش سیراب شویم. تربیت فرزندان، فرصتی بی‌نظیر برای تقویت ایمان و تعمیق باورهایمان است. با صبر، عشق و ایمان، می‌توانیم این مسیر پرفراز و نشیب را به سفری روح‌نواز در کنار فرشته‌های کوچک تبدیل کنیم و نغمه‌های ایمان را در نجواهای کودکانه آنها زمزمه کنیم.