نگهبان رازها

گاهی در زندگی آنقدر موضوع برای پنهان کردن داریم که می‌شویم نگهبان پنهانی‌ها:

وقتی رازهای ما در زندگی زیاد می‌شود، وجود ما می‌شود نگهبان آن رازها. 

نگهبان همیشه ساکن است و کنار محل نگهبانی‌اش می‌ماند. 

نگهبان کمتر گفتگو می‌کند و کمتر ارتباط برقرار می‌کند. 

نگهبان بعد از مدتی صورتش، احساس‌های انسانی را از دست می‌دهد و خط‌های خنده روی صورتش گم می‌شود. 

نگهبان فراموش می‌کند که دنیای ورای زندان رازها به چه شکل است. 

نگهبان بعد از گذشت مدتی خودش می‌شود یک راز بزرگ. رازی که افشا شدنش دیگر برای کسی جذاب نخواهد بود.