
روزه فکری. 1
ما بخشي از تربيت خود را از خانواده و بخشي ديگر را از مدرسه و اجتماع كسب ميكنيم و در طول زندگي آگاهيها و مهارتهاي گوناگوني به دست ميآوريم.
اما بخش مهمي از تربيت هر كس نيز مرهون خودآموزي اوست، يعني هر كس خودش آنها را در وجود خويش پرورش ميدهد؛
مانند اراده، پشتكار، خودباوري، مردمداري و بسياري فضيلتهاي ديگر كه هر يك سرمايه مهمي براي زندگي كردن در جامعه است.
تمام اين صفات وقتي در وجود ما پرورش مييابد كه افكار منفي را از خود دور كنيم و بدانيم در زندگي امروزي كه سرعت و اعتمادبهنفس حرف اول را ميزند چگونه پيش برويم تا پيروز باشيم.
در طول ساليان دراز در تعليم و تربيت يك دانشآموز يا دانشجو، آگاهيهاي بيشماري به او عرضه ميشود. ولي در مورد فن و اصول تفكر تقريباً هيچكاري انجام نميشود. در صورتي كه اگر ياد بگيريم چگونه فكر كنيم و چگونه مسير زندگي خود را در جريان مسيري قرار دهيم كه انسانهاي موفق و پيروز قدم گذاشتهاند و به شيوه آنان فكر كنيم آنگاه چيزهايي را ميبينيم كه ساليان سال، پيشرويمان بوده اما قبلاً آنها را نميديديم.